Rozdział 1

~pisanie oczami Mirelli~

-Wkońcu nadszedł ten dzień - pomyslałam.

Dzisiaj w Borussi Dortmund będzie uroczyście otwarta zeńksa drużyna sportowa.Oczywiście musiałam sie zgłosić ze swoja przyjaciółką Niną.

Szybko poszłam do łazienki wykąpać sie , zrobic lekki make-up i sie ubrać.Nie mineło 40 minut jak wyszłam z łazienki ubrana i uczesana.Na szybkiego zjadłam śniadanie i poszłam na przystanek autobusowy i pojechałam po Mullerową 

~pisanie oczami Mario~

Z wielkim bólem głowy i brzucha zwlekłem się z łóżka i poszłem do kuchni zaparzyc sobie mięty i zrobić lekkie śniadanie.Przypomniało mi sie,że właśnie dzisiaj będzie uroczystość otwarcia drużyny sportowej i mecz piłkarze na dziewczyny amatorki.Wygrana w kieszeni ale tak głupio faulować dzieczyny.Chociaż Niemki wygladem niezachwycają ale wyjątki się zdarzają.Jak zjadłem śnidanie pobiegłem do łazienki wykąpac sie , ubrać i zrobic sie na błysk.40 minut później wsiadłem do swojego auta i pojechałem na SIP.

****

Gdy dojechałyśmy autobusem koło Singnal Iduna Park,szybko
poszłyśmy do szatni gdzie było juz dużo dziewczyn
juz przebranych w trykoty.Podeszłam do swojego tryktu
popatrzałam na niego i byłam w siódmym niebie.
Moje marzenie z dzieciństwa się spełniło.W tym momencie
byłam najszczęśliwszą 18-latką na świecie.

-Wiesz Nina zawsze marzyłam o tym żeby tu być
i moje marzenie sie spełniło - powiedziałam do mojej przyjaciółki 

-To było nasze marzenie  i nasze sie spełniło -
poprawiła mnie Mullerowa.Siostra  Thomasa Mullera.

-Widziałaś ile nasz przystojniaków mineło ? 
- spytała mnie Nina
-Tak widziałam ale ty masz chłopaka i masz 
sie za nimi nie oglądać 

****

Z Niną tak sie zagadałam że nie zauważyłam jak
przed nami idą piłkarze BVB.Wpadłam na jednego z
nich i wylałam na niego kawe
-Ej ej uwarzaj co robisz - krzykna
-Boże, przepraszam nie zauwarzyłam cie - 
powiedziałam cała czerwona na twarzy
-Dobrze nic sie nie stało.Ale tak wogóle jak sie 
nazywasz ?
-Mirella a to Nina Muller - powiedziałam
-Ja jestem Mario a to Marco
-My wiem to - przytaknełyśmy
-To z wami gramy mecz ? 
-Tak z nami - uśmiechnełyśmy się 
-A dlaczego nie w trykotach jesteście ? 
-Bo do meczu została prawie godzina - odpowiedziałam
-No to do szatni laski przebierać sie - powiedział Marco
-Tak jest panie kapitanie - powiedziałam i wszyscy 
zaczelismy sie śmiać.


-----------------------------------------------------------------------
Przepraszam że taki krótki ale jestem na wakacjach 
i nie mam kiedy dodawać.Przepraszam też że tak 
późno pojawił sie pierwszy rozdział.Dziekuje za 13 
komentarzy przy prologu.

Jesteś to komentuj
pozdrawiam :*